Co powinien zawierać projekt formy wtryskowej?

Seryjna produkcja elementów z tworzyw sztucznych może być prowadzona przy wykorzystaniu różnych technologii, w zależności od tego, jaka ma byćcharakterystyka gotowego wyrobu. W przypadku części o złożonym kształcie najczęściej wybierana jest technika wtryskiwania. Daje ona możliwość swobodnego kształtowania geometrii wyrobu, wymaga jednak właściwego projektowania form wtryskowych. Przekonajmy się, na czym polega wtryskiwanie i sprawdźmy, co trzeba uwzględnić, przygotowując formę.

Technologia wtryskiwania i formy w niej używane

Produkcja wyrobów z tworzywa sztucznego w technologii wtryskiwania oznacza kształtowanie upłynnionego materiału przez wprowadzenie go do formy, w której zastyga w wyniku obniżenia temperatury i uzyskuje pożądaną geometrię. Jest to możliwe dzięki uplastycznieniu granulatu umieszczanego w podgrzewanym cylindrze z obracającym się rdzeniem o zmieniającej się średnicy oraz uzwojeniem pozwalającym na sprężanie i upłynnianie plastiku. Jest on następnie podawany z właściwym ciśnieniem do gniazda formy, wewnątrz której przepływa odpowiednimi kanałami, wypełniając puste przestrzenie, a po ochłodzeniu i niewielkim skurczu zależnym od rodzaju tworzywa uzyskuje przewidzianą geometrię.

Jak projektuje się formy wtryskowe?

Forma wtryskowa musi dokładnie odzwierciedlać kształt wyrobu oraz następujący przy użyciu konkretnego tworzywa skurcz. Ważny będzie jej podział na części pozwalające na swobodne wyjęcie detalu zależnie od jego skomplikowania, a także zaprojektowanie gniazda formującego, układu wlewowego z wlewem bezpośrednim lub kanałami podgrzewanymi albo tzw. zimnymi, prowadzącymi z rozdzielacza do wlewaków. Konieczny będzie układ chłodzenia, a także wypychania wypraski i wlewaka, a ponadto części, które będą odpowiedzialne za przemieszczanie się części form oraz ustalające ich położenie. Dobrze zaprojektowana forma pozwala na uniknięcie błędów związanych z wadami wyprasek np. wyglądem powierzchni choćby widocznymi pasami lub przebarwieniami czy szorstką powierzchnią, jak również geometrią – m.in. grubością ścianek, nadlewami i niedolewami albo odkształceniami całości.